1- گروه مدیریت، دانشکده علوم انسانی، واحد بیرجند، دانشگاه آزاد اسلامی، بیرجند، ایران ، z.mani.1355@gmail.com 2- گروه کامپیوتر، دانشکده فنی و مهندسی، واحد بیرجند، دانشگاه آزاد اسلامی، بیرجند، ایران
چکیده: (3790 مشاهده)
اهداف: موفقیت هر سازمانی به موفقیت کارکنان آن در انجام امور محوله وابسته است، بنابراین روش‌های موفق اجتماعیسازی کارکنان از مهم‌ترین مواردی است که باید برای تحقق آن اقدام کرد. هدف پژوهش حاضر، آسیب‌شناسی فرآیند اجتماعیسازی کارکنان بنیاد شهید و امور ایثارگران با استفاده از مدل سه‌شاخگی (در ابعاد ساختاری، رفتاری و زمینه‌ای) بود. ابزار و روش‌ها: این پژوهش کاربردی از نوع توصیفی در سال 1395 در بین کلیه کارکنان اداره کل بنیاد شهید و امور ایثارگران استان خراسان جنوبی و ادارات تابعه در شهرستان‌ها به‌تعداد 105 نفر انجام شد. روش نمونه‌گیری به‌صورت تمام‌شماری بود. ابزار پژوهش، پرسش‌نامه محقق‌ساخته ارزیابی میزان کیفیت فرآیند اجتماعیسازی کارکنان براساس مدل سه‌شاخگی بود. تجزیه و تحلیل داده‌ها به‌کمک نرم‌افزار SPSS 21 و توسط آزمون‌های T تک‌نمونه‌ای، T مستقل، تحلیل واریانس دوطرفه و فریدمن انجام شد. یافته‌ها: نمرات کیفیت فرآیند اجتماعیسازی کارکنان به‌طور کلی و در ابعاد ساختاری، رفتاری و زمینه‌ای مطلوب بود (0.0001=p). بین دیدگاه کارکنان مرد و زن، کارکنان دارای سطوح مختلف تحصیلی و کارکنان دارای سنوات مختلف خدمتی در خصوص میزان کیفیت فرآیند اجتماعیسازی کارکنان تفاوت معنیداری وجود نداشت (0.05p>). میانگین رتبه ابعاد سه‌گانه از دیدگاه کارکنان به ترتیب؛ 2/26 برای بُعد رفتاری2/06 برای بعد ساختاری و 1/68 برای بعد زمینه‌ای بود (0.0001=p). نتیجه‌گیری: کیفیت فرآیند اجتماعیسازی کارکنان از دیدگاه کارکنان بنیاد شهید و امور ایثارگران براساس مدل سه‌شاخگی، در کل مدل و ابعاد آن مطلوب است، ولی تا رسیدن به وضعیت کامل مطلوبیت فاصله نسبتاً زیادی در تمامی شاخص‌های فرآیند اجتماعیسازی کارکنان وجود دارد.
Zargar A, Tanha S. Pathology of Socialization Process of Employees of Martyrs and Sacrificers Foundation Based on Tri-Category (3C) Model;
Case Study of South Khorasan Province. 3 2020; 1 (2) :75-81 URL: http://ijis.ir/article-1-36-fa.html
زرگر علی اکبر، تنها صادق. آسیب‌شناسی فرآیند اجتماعیسازی کارکنان بنیاد شهید و امور ایثارگران براساس مدل سه‌شاخگی؛ مطالعه موردی استان خراسان جنوبی. 1. 1399; 1 (2) :75-81
