1- گروه مدیریت صنعتی، دانشکده اقتصاد و مدیریت، دانشگاه سمنان، سمنان، ایران 2- گروه مدیریت بازرگانی، دانشکده اقتصاد و مدیریت، دانشگاه سمنان، سمنان، ایران ، srazinabavi@semnan.ac.ir
چکیده: (7025 مشاهده)
اهداف: هدف این مطالعه تبیین اثر اقدامات مدیریت منابع انسانی بر بهبود عملکرد سازمانی از طریق نقش میانجی توسعه سرمایه فکری با استفاده از مدل یانگ و لین (2009) است. مواد و روشها: برای این منظور دیدگاه کارکنان بنیاد شهید و امور ایثارگران استانهای سمنان و خراسان رضوی به روش پیمایشی و از طریق توزیع پرسشنامه گردآوری شد. تعداد 384 نفر از کارکنان این سازمان بر اساس روش نمونهگیری طبقهای در تحقیق مشارکت داده شدند. تحقیقحاضر به لحاظ هدف کاربردی و از نوع مطالعات توصیفی- همبستگیاست. جهت تجزیهوتحلیل دادهها از روش معادلات ساختاری استفادهشده است که شامل مدلهای تائید عاملی، تحلیل مسیر و رگرسیون چندگانه است. یافتهها: یافتههای تحقیق اثر غیرمستقیم اقدامات مدیریت منابع انسانی بر بهبود عملکرد سازمانی از طریق متغیر میانجی سرمایه فکری را تائید کرد. علاوه بر این تلاش شد تا تفاوت دیدگاه کارکنان و مدیران در خصوص انواع اقدامات مدیریت منابع انسانی مؤثر بر بهبود عملکرد با استفاده از تطبیق یافتههای تحقیق با نتایج مطالعات پیشین تبیین شود. برای این منظور مطالعه درویشی و همکارانش به عنوان مبنای تطبیق در نظر گرفته شد. این نتایج همسو با یافتههای پژوهشهای پیشین بود. نتیجهگیری: نتایج بهدستآمده نشان از تفاوت دیدگاه مدیران با کارکنان در اولویتبندی و اهمیت اقدامات متفاوت منابع انسانی و همچنین توجه به جنبههای مختلفی از سرمایه انسانی بود. پیشنهادها کاربردی تحقیق میتواند در افزایش اثربخشی تصمیمات مدیران ارشد از طریق هم سویی با انتظارات کارکنان مؤثر باشد.
Moghddam A, Nabavichashmi S. Effect of Human Resource Management Practices on Organizational Performance Improvement with the Mediating Role of intellectual Capital; Case Study of Foundation of Martyrs and Veterans Affairs of Semnan and Khorasan Razavi Provinces. 3 2020; 1 (4) :171-178 URL: http://ijis.ir/article-1-53-fa.html
مقدم علیرضا، نبویچاشمی سیدرضی. تاثیر اقدامات مدیریت منابع انسانی بر بهبود عملکرد سازمانی با نقش میانجی توسعه سرمایه فکری؛ مطالعه موردی بنیاد شهید و امور ایثارگران استانهای سمنان و خراسان رضوی. 1. 1399; 1 (4) :171-178